เนื้อเพลง ใกล้ (เกินไป) โดย แตงโม พิชญา จันทร์วิลัย

อาจเพราะว่าใกล้เกินไป
ถึงแม้อยู่ในสายตา
แต่มันคงยากจนเกินกว่า
จ้องมองให้ชัดว่าใคร

คนนี้ที่เธอไม่เคยเอ่ย
สักครั้งว่าเธอห่วงใย
กี่ครั้งที่เขาต้องเสียใจ
สักครั้งไม่เคยไกล
สักครั้งไม่เคยไปจากเธอ

แค่เพียงรู้ว่าเธออยู่ดี
และไม่มีใครที่ทำให้เสียใจ
ไม่ขอมากมายจนเกินกว่านั้น

ต่อให้วันเวลาจะพาฉันไป
อีกสักวันไม่อาจมองเห็นกันอีกต่อไป
ขอให้เธอรู้ ความรักจะยังคงอยู่กับเธอ

ในทุกลมหายใจที่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอนั้นหายใจ
ความรักที่ฉันนั้นให้ไปจะอยู่ตรงนั้น

แค่เสียงเล็กๆ คงไม่อาจพอทำให้เธอหันมา
มีใครที่เขาสำคัญกว่าตัวฉันไม่เป็นไร
แค่นี้ก็พอใจได้ใกล้เธอ

แค่เพียงรู้ว่าเธออยู่ดี
และไม่มีใครที่ทำให้เสียใจ
ไม่ขอมากมายจนเกินกว่านั้น

ต่อให้วันเวลาจะพาฉันไป
อีกสักวันไม่อาจมองเห็นกันอีกต่อไป
ขอให้เธอรู้ ความรักจะยังคงอยู่กับเธอ

ในทุกลมหายใจที่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอนั้นหายใจ
ความรักที่ฉันนั้นให้ไปจะอยู่ตรงนั้น

ต่อให้วันเวลาจะพาฉันไป
อีกสักวันไม่อาจมองเห็นกันอีกต่อไป
ขอให้เธอรู้ ความรักจะยังคงอยู่กับเธอ

ในทุกลมหายใจที่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอนั้นหายใจ
ความรักที่ฉันนั้นให้ไปจะอยู่ตรงนั้น

ต่อให้วันเวลาจะพาฉันไป
อีกสักวันไม่อาจมองเห็นกันอีกต่อไป
ขอให้เธอรู้ ความรักจะยังคงอยู่กับเธอ

ในทุกลมหายใจที่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอนั้นหายใจ
ความรักที่ฉันนั้นให้ไปจะอยู่ตรงนั้น